Sana;
Masmavi gökyüzünden bir kırlangıç
Sonsuzluğun içinden aritmetik bir melodi
Çöle düşen bir damla yağmur
Elimde bir avuç umutla
Gelmek isterim, her seferinde…
Tekrardan tekrardan tekrardan sana…
Kırık bir gitar gibiyim, çatlak melodilerimle
Bir gününü yaşayamamış bir kelebek gibiyim
Kayıp kenti arayan yolcu gibi hissetmekteyim
Şimdi serpilirken ruhuma hüzün…
Umutsuzluk bir zehir gibi yayılmakta bedenimde
Karanlık; bir sömürgeci gibi işgal etmekte beynimi
Yek bir kent kaldı alınmadı sadece
Yek bir sen kaldın, benden geriye
Birlikte olmak vardı;
Kışın en soğuk gününün tam ortasında bile
Tam ortasındayken yağmurun, karın, soğuğun…
Sevişmek vardı bir sokak ortasında sessizce
Değerken dudağın dudağıma; yağmur durur…
Bir ben, bir sen kalırdık
Tam ortasında seviştiğimiz o kentin
Gel gör beni farklı coğrafyalardayız…
Umut ÖZGÜR
Yorum bırakın